AH İSTANBUL YAŞANMIYO
Güneşsiz kalmışım tümden ışıksızım ben
Bir uçurumun içinde nefessizim ben
Ah İstanbul yaşanmıyor yaşanmıyor geceleri
Kaldırımlar yalın ayak adım adım sokak sokak
Geçemiyorum geçemiyorum
Aramayın beni burda kimseye sormayın artık
Bu karanlık keşmekeşlik yetti canıma kalleşlik
Çekemiyorum çekemiyorum
Sürgünüyüm ben yılların yaşamadım ki
Sevdalandım bir dilbere bakamadım ki
SEN ATES OL BEN YANAYIM
Gözlerin gözlerimdE
Ben sana kurban olayım
Uğruna yorulayım
Uğruna yanılayım
İçimde fırtınalar
Rüzgarın olayım
Sesini sesime kat
Sesinde boğulayım
Sen ateş ol ben yanayım
Sen yaz ol ben ayaz kalayım
Uzasın gölgeleri şu ışıkların
Sen tutukla ben hükümlü kalayım
Tenim tenimde ben sana haldaş olayım
Bir yaprak gibi dalına sarılayım
Ahını ahıma kat sevdan olayım
Sesime bir düğüm at
Sesine tutunayım
Sen ateş ol ben yanayım
Sen yaz ol ben ayaz kalayım
Uzasın gölgeleri şu ışıkların
Sen tutukla ben hükümlü kalayım
ÖZLEMİN DİLİ OLSAYDI
Günler gördüm gün içinde
Geceler gündüz içinde
Seni gördüm görmeseydim
Düşerken kanlar içinde
Özlemin dili olsaydı
Yüregimiz söz olurdu
En amansız fırtınalar
Gelir bizi bulurdu
Kimi zamanlar külhandık
Kimi zamanlar şakacı
Her şey öyle degiştiki
Yitirdik biz bu havayı
Özlemin dili olsaydı
Yüregimiz söz olurdu
En amansız fırtınalar
Gelir bizi bulurdu
Güzel günler düşlemiştik
Sevmiştik hem sevilmiştik
Yangınların arasında
Yeminlere sarılmıştık
Özlemin dili olsaydı
Yüregimiz söz olurdu
En amansız fırtınalar
Gelir bizi bulurdu